Een recent wetenschappelijk onderzoek werpt nieuw licht op de effectiviteit van gangbare methoden om pesticiden van voedsel te verwijderen. De studie, gepubliceerd in het tijdschrift Nano Letters van de American Chemical Society, toont aan dat het wassen van fruit niet voldoende is om alle schadelijke pesticiden te verwijderen die in de landbouw worden gebruikt. Dit rapport voegt zich bij de groeiende bezorgdheid onder consumenten over de aanwezigheid van pesticiden op voedsel en de mogelijke gezondheidsrisico’s die hiermee gepaard gaan.
Volgens het onderzoek kunnen traditionele methoden van fruitreiniging, zoals het wassen van appels, niet volledig voorkomen dat pesticiden in het vruchtvlees doordringen. De onderzoekers ontdekten dat de chemicaliën diep in de schil doordringen en zelfs het vruchtvlees bereiken. Het verwijderen van de schil, samen met een dunne laag van het onderliggende vruchtvlees, bleek veel effectiever in het verminderen van de aanwezigheid van pesticiden.
Deze bevinding is bijzonder relevant in het licht van recente rapporten die wijzen op significante risico’s door pesticidegehaltes in veelgebruikte fruit- en groentecategorieën. In mei meldde Consumer Reports dat 20% van de 59 onderzochte categorieën fruit en groenten pesticiden bevatte op niveaus die een “significant risico” voor de consument vormen, gebaseerd op gegevens van het Amerikaanse ministerie van Landbouw (USDA).
Ondanks deze bevindingen blijven de USDA en de Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA) beweren dat de hoeveelheden pesticiden in voedsel over het algemeen geen gezondheidsrisico vormen zolang ze binnen de wettelijke grenzen blijven. Volgens het meest recente USDA-rapport over pesticidegegevens bevatten meer dan 72% van de geteste voedselmonsters detecteerbare hoeveelheden pesticiden, hoewel 99% daarvan binnen de voor Amerika toegestane limieten viel.
De nieuwe studie suggereert echter dat deze wettelijke grenzen mogelijk niet streng genoeg zijn en dat consumenten erop moeten letten dat het wassen van voedsel vaak onvoldoende bescherming biedt. Het schillen van fruit lijkt een aanzienlijk effectievere maatregel te zijn om blootstelling aan pesticiden te minimaliseren, vooral gezien de bevindingen dat de chemicaliën vaak door de schil heen dringen.
Hoewel het onderzoek niet tot doel heeft om onnodige angst aan te wakkeren, benadrukt het wel dat consumenten beter geïnformeerd moeten worden over effectieve methoden om hun voedsel veiliger te maken. Het schillen van fruit blijkt daarbij een belangrijke stap in de bescherming tegen de potentiële risico’s van pesticiden.
Sommige groenten en fruit bevatten meer pesticiden dan andere. Voor Europa, dat strengere regels kent wat gebruik van pesticiden betreft, is er nog geen overzichtslijstje maar voor de Verenigde Staten is dat er wel, waarbij onderscheid wordt gemaakt tussen geïmporteerde groenten en fruit en binnen de VS gekweekte producten. Biologisch gekweekte producten bevatten, zoals te verwachten viel, veel minder pesticiden.
Fruit dat relatief veel pesticiden bevat: blauwe bessen (zowel vers als diepvries), perziken, peren, druiven, aardbeien en watermeloenen. Blauwe bessen zijn daarbij met afstand de koploper, behalve als het om biologisch verbouwde bessen gaat.
Groenten met relatief veel pesticiden: paprika’s, selderij, chilipepers, boerenkool, sperziebonen, spinazie en aardappelen. Die laatste bevatten de meeste pesticiden, reden waarom wordt ontraden om aardappelen in de schil te consumeren. Bij biologisch geteelde aardappelen is het risico iets lager.
Referentie
Naar boven
