Helpt het drinken van bruiswater bij afvallen? Ja, concluderen wetenschappers uit Japan, maar het gaat niet om een heel groot effect. Een team wetenschappers onder leiding van Akira Takahashi, MD, PhD, van het dialysecentrum van het Tesseikai Neurosurgery Hospital in Shijonawata, stelde vast dat drinken van koolzuurrijk water mogelijk kan bijdragen aan gewichtsverlies door het stimuleren van de glucoseopname in rode bloedcellen via een verhoging van de intracellulaire pH. De studie is gepubliceerd in het Journal of Physiology. De studie beschrijft de fysiologische effecten van koolzuurhoudend water, met name de invloed van koolstofdioxide (CO2) op de glucosehuishouding en het metabolisme.
Eerder onderzoek had al aangetoond dat het vrijkomen van opgelost gas uit koolzuurhoudend water leidt tot een verzadigingsgevoel. Daarnaast blijkt met name natriumrijk koolzuurhoudend water de bloedglucosewaarden te verlagen, hoewel het exacte mechanisme hierachter nog niet volledig begrepen wordt.
Wanneer iemand koolzuurhoudend water drinkt, wordt CO2 via de maagwand in de bloedbaan opgenomen. Dit proces vertoont overeenkomsten met de dynamiek tijdens hemodialyse, waarbij bloed buiten het lichaam wordt gefilterd in een dialyseapparaat. CO2 wordt hierbij in het bloed opgenomen en daar door het enzym koolzuuranhydrase omgezet in bicarbonaat (HCO3−). Hierdoor stijgt de intracellulaire pH in rode bloedcellen, wat leidt tot een versnelling van de glycolyse via de activering van enzymen zoals hexokinase en fosfofructokinase. Dit proces verhoogt de glucoseopname uit het plasma in rode bloedcellen en verlaagt daarmee de bloedglucosewaarden.
Klinische waarnemingen tijdens hemodialyse ondersteunen dit mechanisme. Uit de studie blijkt dat de bloedglucoseconcentratie tijdens hemodialyse significant daalt, van gemiddeld 118,3 ±18,0 mg/dL naar 98,6 ±5,7 mg/dL (p<0,05), ondanks een hogere glucoseconcentratie in het dialysaat (circa 105,0 mg/dL). Dit suggereert dat een verhoogde CO2-concentratie een rol speelt in de regulatie van de bloedglucosewaarden door de glycolyse te stimuleren. Bovendien tonen experimenten aan dat het remmen van koolzuuranhydrase met acetazolamide deze door CO2 geïnduceerde glucoseconsumptie vermindert, wat de hypothese verder ondersteunt.
Hoewel deze bevindingen suggereren dat koolzuurhoudend water indirect gewichtsverlies kan bevorderen via een verhoogde glucoseverbruik, is de impact op lange termijn beperkt. Tijdens een hemodialysesessie van vier uur, waarbij 48.000 mL bloed door het dialyseapparaat stroomt, wordt gemiddeld slechts 9,5 g glucose verbruikt. Dit wijst erop dat de bijdrage van CO2 aan gewichtsverlies bescheiden is en niet kan worden beschouwd als een op zichzelf staande strategie voor gewichtsbeheersing. Een gebalanceerd dieet en regelmatige lichaamsbeweging blijven essentieel.
Daarnaast kan het drinken van koolzuurhoudend water invloed hebben op het spijsverteringsstelsel, met name bij mensen met gevoelige magen of gastro-intestinale aandoeningen zoals prikkelbaredarmsyndroom (IBS) of gastro-oesofageale refluxziekte (GERD). Mogelijke bijwerkingen zijn een opgeblazen gevoel en gasvorming, wat bij overmatige consumptie klachten kan veroorzaken. Recente rapporten tonen bovendien een positieve correlatie tussen de CO2-concentratie in de adem en de bloedglucosewaarden. Dit suggereert dat, hoewel het calorieverbruik door CO2 klein is, een tijdelijke daling van de bloedglucosewaarden kan optreden bij het drinken van koolzuurhoudende dranken.
De Japanse onderzoekers concluderen dat koolzuurhoudend water kan bijdragen aan gewichtsverlies door de glycolyse in rode bloedcellen te stimuleren, maar het verbruik van glucose door dit proces blijft beperkt. Koolzuurhoudend water dient dan ook als onderdeel van een bredere, gezonde levensstijl te worden beschouwd en niet als een primaire methode voor gewichtsverlies. Verdere studies zijn nodig om de langetermijneffecten beter te begrijpen en de rol van CO2 in dieetinterventies te optimaliseren.
Referentie
Naar boven
